تیم براونسون به نظرسنجی اخیری که در بریتانیای کبیر انجام شده است اشاره می کند. حدود یک نفر از هر چهار نفر (همه سنین) مورد بررسی معتقدند که اگر برای چهار سال آینده تمرین کنند، می توانند برای المپیک واجد شرایط شوند.
پوچ است. دقیقاً همین پوچی است که این وضعیت را رایج می کند. وقتی مطمئن هستید که نمی توانید آن را انجام دهید، گفتن “من می توانستم انجامش دهم” آسان تر است. حتی اگر استعداد، منابع و زمان داشته باشیم، شانس آنقدر کم است که عملاً یک قرعه کشی است. ما از جنگل خارج شده ایم، بنابراین تظاهر ، آسان است.
چی توانست اگر چهار سال آینده را صرف این موضوع کنیم چه کار می کنیم؟ ممکن است یک سمفونی بنویسیم و منتشر کنیم، یک کسب و کار کوچک نسبتا موفق راه اندازی کنیم، کمک قابل توجهی به جامعه خود کنیم، سلامت جسمی خود را بهبود بخشیم، عمیق تر با خانواده و دوستان خود درگیر شویم، یاد بگیریم شعبده بازی یا پیانو بزنیم.
کسی قرار است در قرعه کشی برنده شود، اما احتمالاً این ما نخواهیم بود.
منبع: https://seths.blog/2024/08/the-paradox-of-lottery-thinking/